Requiem do miłości, bo właśnie umarłem

Requiem do miłości, bo właśnie umarłem
autorem artykułu jest Aleksander Sowa

A mimo to, właśnie wstałem. Zrobiłem sobie kawę, zbożową z mlekiem. Bez cukru. Nie dlatego, że boje się brzucha ale właśnie mi się skończył, zapomniałem kupić i zapominał będę jeszcze przez pewnie cały tydzień. Właśnie ją piję, piszę i wybieram zdjęcia. Włączyłem muzykę: wybrałem utwór Alphaville – Forever Young.

To moje pisanie, to bardzo niebezpieczna gra. Nie pytaj jednak skąd wiem. Jestem teraz sam, smutny i chciałem jakoś się z kimś połączyć, być i udawać, że nie jestem sam... taka ostatnio modna samotność w sieci, no to napisałem. Zagrałem.

Teraz grają Aha, Crying in the rain. Nie wiem czy znasz. Ja nie znam. Ale tytuł dobry.
To, co czuję teraz, to takie requiem, mszalna kompozycja stworzona do wykonania podczas mszy za zmarłych. Dziś nikt nie umarł. Umarła moja miłość, a ja umarłem wraz z nią. Na pewno umarła najważniejsza część mnie.

Nie odczuwam potrzeby aby wiedzieć jak pachniesz, jakie masz włosy, jaki masz głos i jak się poruszasz. W tej chwili nie masz dla mnie ciała. Teraz jestem słowami i w ten sposób mnie poznajesz. Choć oczywiście jestem ciekawy jak mężczyzna, to z drugiej strony pojawia się to straszne niebezpieczeństwo, że moja pisanina nie będzie odpowiednia dla Ciebie a Ty nie będziesz odpowiednia dla mnie. Ale pisanina pozwala mi odetchnąć, odkrztusić zieloną, gęstą flegmę ze swojej klatki piersiowej. A co to jest poezja?

Teraz Grzegorz Ciechowski śpiewa o Angelice, albo o aniołach. Nie wiem dokładnie. Piękny utwór. Poezja? Utwory, których głównym przedmiotem są przeżycia wewnętrzne, przekazywane monologiem, subiektywne, podporządkowane funkcji ekspresywnej języka.
A pisanina?

Nie mam dzieci, nie miałem żony i nigdy nie byłem zaręczony. Nigdy nikogo nie zdradziłem i pewnie wydaje Ci się to niezwykle dziwne, wręcz nawet nieprawdopodobne. Mimo to, doskonale wiem jak wygląda zdrada. Widziałem jak się zdradza i sam byłem częścią tego grzechu. Nie kocham nikogo, co nie znaczy, że nie kochałem i że zawsze byłem sam. Jestem mężczyzną niedoskonałym, który radzi sobie doskonale i wciąż szukam czerwonej sukienki. Spotykam kobiety na swojej drodze, które są takie jak w najgorszych snach. Jeśli boli – piszę, aby bolało mniej. I nie interesuje mnie, czy to poezja czy pisanina. Ważne, że pomaga.

Dziś nikt nie umarł. Umarła moja miłość, a ja umarłem wraz z nią. Nigdy nie chciałem umrzeć z miłości. Więc gram swoje requiem, requiem do miłości. Do mojej miłości. Do mojej M.

--
Aleksander Sowa
autor Requiem do miłości
---
www.wydawca.net

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zobacz takze:
Syrena Sport, najpiękniejszy polski samochód
Gierki flash - 75 najlepszych
Litwa, kraj ciekawy zwiedzenia
Kryzys służby zdrowia - nierozwiązywalny?
Sms powiadomi cię o włamaniu - nowe kamery IP!